De 7 lagen: Laag 1 t/m 3
Het OSI-model bestaat traditioneel uit zeven lagen. In een visualisatie van het model beginnen de lagen onderaan. Om de bovenste lagen te laten functioneren, moeten de lagen eronder goed werken. Er wordt dus laag op laag gelegd met als eindresultaat een goedlopend netwerk. Onderaan het model bevindt zich de eerste laag, ook wel de fysieke laag genoemd. Ongeacht wat je wil doen binnen een netwerk, moeten de fysieke kabels, hubs en repeaters geïnstalleerd worden. Ook is dit de laag waar de binaire informatie die binnenkomt wordt vertaald naar een signaal en andersom.
NDIX werkt binnen de tweede laag. Deze laag wordt de datalinklaag genoemd. Hier wordt ervoor gezorgd dat de verschillende hardware binnen een netwerk met elkaar kunnen communiceren door data/frames te versturen. Dit wordt vaak gedaan door middel van een uniek MAC- of hardware-adres dat elke netwerkkaart heeft. Bij de datalaag wordt er gebruikgemaakt van Ethernet.
Hierboven zit de netwerklaag, ofwel de derde laag. Op dit punt heeft de gebruiker een kabel en de hardware kunnen met elkaar communiceren. De data moet echter nog steeds tussen netwerken verstuurd worden. Dit gebeurt in het netwerklaag, waar ook de routers in beeld komen, net als het alom bekende Internet Protocol (IP). De eerste drie lagen, de fysieke laag, datalinklaag en netwerklaag, worden samen de medialagen genoemd. Met deze drie lagen heeft NDIX het meeste te maken en samen vormen deze lagen de fundering voor een goedlopend netwerk.
De 7 lagen: Laag 4 t/m 7
De laatste vier lagen worden samen de hostlagen genoemd. De vierde laag is de transportlaag. De transportlaag zorgt ervoor dat de transmissie tussen twee punten goed verloopt. Zo wordt er bepaald hoe snel data getransporteerd wordt, of de data correct is en dat de timing van de data goed is. Op deze manier hoeven de lagen na de transportlaag hier niet meer op te letten. Bij de transportlaag horen de protocollen Transmission Control Protocol (TCP) en User Datagram Protocol (UDP). TCP zorgt ervoor dat data op een correcte en veilige manier getransporteerd wordt. Hiervoor wordt een sessie gestart tussen de twee punten waartussen getransporteerd moet worden. Deze sessie wordt niet opgericht bij UDP, waar de focus meer ligt op het versturen van data met minder oog op waar de data eindigt. Dit maakt UDP sneller, maar ook minder nauwkeurig dan TCP.
Ook is er nog de sessielaag. Deze vijfde laag zorgt ervoor dat sessies tussen netwerkprogramma’s worden gecreëerd. Op deze manier kunnen twee programma’s met elkaar communiceren. Ook is het zo dat sessies binnen deze laag onderhouden en verbroken kunnen worden, wat betekent dat er gezorgd wordt voor een efficiënte communicatie.
De presentatielaag wordt ook wel de zesde laag genoemd. Hier wordt de encryptie en compressie van dataverkeer geregeld. Deze encryptie is bijvoorbeeld belangrijk wanneer een gebruiker iets wilt bestellen op een webshop en er dus voor een veilige transmissie van gevoelige data nodig is. Ook bestaat de zesde laag voor het vertalen tussen besturingssystemen en applicaties. Op deze manier ziet een applicatie er voor de gebruiker uit op een begrijpelijke manier, maar wordt er in de achtergrond voor gezorgd dat de systemen de inkomende data goed verwerken.
De zevende en tevens laatste laag is de applicatielaag. Dit zijn de services die een gebruiker kan gebruiken op een apparaat. In webbrowsers is één van deze protocollen bijvoorbeeld HTTP, waar er gecommuniceerd wordt tussen de webclient en de webserver. HTTP wordt gebruikt op zowel het wereldwijde web (beter bekend als WWW) als op lokale netwerken of intranetten. Wanneer je Word gebruikt, een mail verstuurt of aan het videobellen bent, ben je ook actief op de applicatielaag.
Alternatieve modellen en sublagen LLC en MAC
Er zijn enkele alternatieve versies van het OSI-model. Lagen kunnen bijvoorbeeld samengevoegd worden of er kunnen sublagen ontstaan. Zo’n variant van het OSI-model is het TCP/IP-model. Waar het OSI-model zeven lagen heeft, heeft het TCP/IP-model er maar vier. De fysieke en datalinklaag worden samengevoegd tot de laag voor de netwerkinterface. De derde laag blijft de netwerklaag of wordt de internetlaag genoemd, evenals de vierde laag ofwel de transportlaag. De vijfde, zesde en zevende laag worden echter wel samengevoegd tot één laag, namelijk de applicatielaag.
Het is ook mogelijk om de datalinklaag onder te verdelen in twee sublagen: LLC en MAC. De LLC-sublaag zit tussen de datalinklaag en de netwerklaag en staat voor Logical Link Control. De informatie die gegeven wordt in eerdere lagen wordt door de LLC geholpen door nog wat extra informatie toe te voegen om zo de transport beter te laten doen verlopen. Ook wordt de data van het netwerkprotocol toegevoegd. De data wordt dan verstuurd richting de netwerklaag. De MAC-sublaag bevindt zich tussen de fysieke laag en de datalinklaag. Hier wordt een MAC-adres toegevoegd, wat helpt met de identificatie van de bron en bestemming. MAC staat voor Media Access Control en het MAC-adres is ingebakken bij de hardware.
